• maturzystom którzy, zamierzają zdawać na kierunki gdzie fizyka jest uwzględniana w postępowaniu rekrutacyjnym (np.:  PW, WUM, SGGW, WAT, AWF, UKSW i inne).
• maturzystom zdającym maturę w 2026 roku (trzecioklasiści);
• maturzystom z lat ubiegłych (zdający egzamin maturalny na nowych zasadach – którzy chcą poprawić swoje wyniki maturalne).

oraz wszystkim:

• którym samo zdanie matury nie wystarczy – chcą osiągnąć jak najwyższy wynik,
• którzy potrzebują uporządkować lub poszerzyć wiedzę merytoryczną i praktyczną,
• którzy gotowi są w mobilizującym gronie kolegów i koleżanek podnosić swoje umiejętności,
• którzy chcą bez stresu w systematyczny sposób przygotować się do egzaminu.

Organizatorem kursu jest Collegium Novum Niepubliczna Placówka Kształcenia Ustawicznego, wpisana do rejestru placówek oświatowych pod numerem 1241K.

Nasze biuro mieści się przy ulicy Smolnej 20/6 w Warszawie a zajęcia od jesieni 2024 roku. w związku z rozwojem placówki, zajęcia odbywają się w nowym miejscu – XXVII LO im. Tadeusza Czackiego przy ulicy Polnej 5 w Warszawie.

Program kursu przygotowawczego do egzaminu maturalnego z fizyki jest dostosowany do zasad obowiązujących na maturze 2025.
Przygotowanie do matury z fizyki, poziom rozszerzony obejmuje 26 spotkań. Zajęcia prowadzone są przez naszych wykładowców z tytułami doktorskimi. W trakcie kursu omawiane są szczegółowo najważniejsze działy fizyki, w tym: kinematyka, dynamika, ruch drgający, praca, moc, energia, oddziaływanie grawitacyjne, elektryczne, magnetyczne, prąd stały i zmienny, termodynamika, optyka, falowe i korpuskularne właściwości światła, fizyka współczesna, przemiany jądrowe, bryła sztywna, hydrostatyka, fizyczne podstawy współczesnej techniki, astronomia.
W trakcie kursu przerabiane są zadania typu maturalnego: wybierz, podkreśl, zaznacz, uzupełnij, oblicz, udowodnij, wskaż podobieństwa i różnice, wyciągnij wnioski z zachodzącego zjawiska, określ przez analogię, sprawdź itp.

Kurs z fizyki Collegium Novum, to 130 godzin lekcyjnych, na które składają się:

• 126 godzin zajęć z wykładowcą (wykłady, ćwiczenia, główna matura próbna, w tym 18 godzin konsultacji – repetytoriów z wykładowcą)
• 4 godziny warsztatów umiejętności (zobacz w zakładce warsztaty umiejętności na stronie głównej)
• wszystkie drukowane materiały do zajęć oraz w/w podręczniki
• wszystkie elektroniczne materiały do zajęć
• prace domowe (nie wliczane przez nas do godzin kursu)

Na pierwszych zajęciach uczniowie otrzymują opracowany w oparciu o wytyczne Centralnej Komisji Egzaminacyjnej szczegółowy autorski program zajęć.

Kurs podzielony jest na cztery bloki tematyczne. Każdy blok obejmuje pięć zajęć: cztery zajęcia teoretyczno – praktyczne, podczas których najpierw omawiana jest teoria, a później rozwiązywane zadania oraz piąte zajęcia powtórzeniowe, z testem z przerobionego materiału. Począwszy od 20 zajęć następuje powtórzenie całego omawianego materiału. Pod koniec kursu, odbywa się próbna matura. Na ostatnich zajęciach jest ona szczegółowo omawiana, wyjaśniane są także wszelkie wątpliwości, co do mogących pojawić się na maturze zagadnień, jest również czas na indywidualne konsultacje.

to przygotowanie matury z fizyki na poziomie rozszerzonym, w taki sposób, aby uzyskany wynik umożliwiał przyjęcie na najbardziej oblegane kierunki studiów. W większości przypadków wybór tego przedmiotu jest podyktowany chęcią studiowania na PW, WUM, SGGW, WAT, AWF, UKSW oraz na innych uczelniach. Cel ten jest realizowany poprzez:

• powtórzenie, uzupełnienie i usystematyzowanie wiedzy oraz umiejętności fizycznych zdobytych w trakcie dotychczasowej nauki,
• wykształcenie umiejętności umożliwiających stosowanie teorii naukowych do interpretowania zjawisk i procesów fizycznych na tle uwarunkowań przyrodniczych i technicznych,
• rozszerzenie wiedzy niezbędnej do zrozumienia istoty zjawisk oraz dynamiki procesów zachodzących w środowisku przyrodniczym i urządzeniach technicznych,
• zdobywanie umiejętności niezbędnych do rozwiązywania zadań maturalnych, zgodnie ze standardami egzaminacyjnymi OKE
• powtórzenie wiadomości przed egzaminem maturalnym.

• powtórzenie i uporządkowanie oraz rozszerzenie materiału wymaganego do egzaminu maturalnego;
• zapoznanie się ze strukturą egzaminu i nabranie biegłości w umiejętnościach maturalnych;
• poszerzenie wiedzy pod kątem poziomu rozszerzonego z fizyki.

Zadania do ćwiczeń i wykładów opracowane przez wykładowców:

• w formie tradycyjnej (materiały drukowane) – w formie drukowanych skryptów – podręczników;
• w formie elektronicznej (on-line) poprzez dzienniczek kursanta.

Każdy kursant z fizyki otrzymuje elektroniczny podręcznik Collegium Novum z fizyki (napisany specjalnie na potrzeby kursu)!
Wszystkie materiały są w cenie kursu.

Komentarze do matury z fizyki 2024

Matura z fizyki w 2024 roku była łatwiejsza niż w latach poprzednich. Zawierała wiele typowych zadań sprawdzających znajomość podstawowych praw i zasad fizyki. Zadania rachunkowe nie wymagały wykonywania złożonych obliczeń matematycznych. Wszystkie wzory niezbędne do rozwiązania zadań znajdowały się na karcie wzorów lub były podane w treści zadań. Zadania wymagały m.in. znajomości podstawowych wzorów, wyciągania wniosków na podstawie schematów, wykresów i wzorów, odczytywania danych z wykresu, rysowania wektorów i wykonywania podstawowych przekształceń matematycznych.
Tegoroczna matura zawierała zadania z dynamiki, drgań harmonicznych, fal mechanicznych, grawitacji, dynamiki bryły sztywnej, elektrostatyki, prądu elektrycznego, termodynamiki, optyki, relatywistyki i fizyki jądrowej. Nie pojawiły się natomiast zadania z hydrostatyki, fizyki atomowej, kinematyki i magnetyzmu.
Na kursie rozwiązaliśmy bardzo dużo zadań ze wszystkich wymaganych działów fizyki. Wiele podobnych zadań omówiłam i rozwiązałam na kursie. Poza tym kursanci przez cały rok rozwiązywali zadania z repetytorium i arkusze z poprzednich lat.
Poniżej przedstawiam odpowiedzi, komentarze i uwagi do wszystkich tegorocznych zadań maturalnych.

Zadanie 1.1 Odpowiedź B2. W zadaniu należało zapisać równanie wynikające z drugiej zasady dynamiki Newtona i zauważyć, że wraz ze wzrostem prędkości kropli przyspieszenie kropli zmniejsza się.
ma↓=mg-kρSv^2↑
Zadanie 1.2 Na diagramie 1 należało narysować wektor siły oporu skierowany do góry o długości 8 kratek, ponieważ w danej chwili kropla porusza się ze stałą prędkością, więc zgodnie z I zasadą dynamiki Newtona siły działające na spadającą kroplę równoważą się (F_g=F_O).
Na diagramie 2 należało narysować wektor siły oporu o długości 2 kratek. Z wykresu odczytujemy, że prędkość kropli w zadanym momencie (t_B) jest dwukrotnie mniejsza niż gdy porusza się ruchem jednostajnym (t_(D,E,F)). Siła oporu ruchu jest proporcjonalna do kwadratu prędkości kropli. Zatem, jeśli prędkość maleje dwukrotnie, to siła oporu zmniejsza się 4-krotnie. Siła oporu= 8 kratek : 4= 2 kratki.
Zadanie 1.3 Odpowiedź: v_E=√((4ρ_w Rg)/(3kρ_p )) . W zadaniu należało skorzystać z I zasady dynamiki Newtona; wyrazić masę kropli za pomocą gęstości wody i objętości kuli oraz pamiętać, że pole przekroju poprzecznego przez środek kuli jest polem koła o promieniu R.
Zadanie 2.1 Odpowiedź: E_(kin post)/〖E 〗_(kin całk) =2/3 Jeżeli walec toczy się, to całkowita energia kinetyczna jego ruchu jest sumą energii kinetycznej ruchu postępowego ((mv^2)/2) oraz obrotowego ((Iω^2)/2). Należy pamiętać o związku między prędkością liniową a kątową walca.
Zadanie 2.2 Odpowiedź: a=2 m/s^2 W zadaniu należało zapisać dynamiczne równania ruchu walca odpowiednio dla ruchu postępowego (F_wyp=F-T) oraz obrotowego (M_wyp=Iε). Poza tym należy pamiętać o związku między przyspieszeniem stycznym a przyspieszeniem kątowym w przypadku toczenia bez poślizgu.
Zadanie 3.1 Odpowiedź: F,P,P. 1. W chwili t=0,2s prędkość ciężarka wynosi zero, więc ciężarek zatrzymał się i jest w skrajnym położeniu. Siły nie równoważą się. 2. W zadanych chwilach ciężarek ma prędkość o maksymalnej wartości, więc energie kinetyczne ciężarka w tych momentach są jednakowe. 3. W chwili t=0,5s ciężarek przechodzi przez położenie równowagi, więc jego przyspieszenie wynosi zero. W chwili t=0,4s ciężarek osiąga skrajne położenie a wtedy wypadkowa działających sił jest największa i nadaje mu największe przyspieszenie.
Zadanie 3.2 Odpowiedź F_s>F_g. W punkcie P siła sprężystości sprężyny jest większa niż ciężar ciężarka i skierowana do góry a ciężar w dół.
Zadanie 3.3 Odpowiedź: F_(s max)=m((2πv_max)/T+g) W zadaniu należało wykorzystać dane z wykresu czyli odczytać okres drgań T=0,4s oraz prędkość maksymalną ciężarka. Jednym ze sposobów wyznaczenia siły sprężystości w tym położeniu jest zauważenie, że F_(s max)=k(A+x_0), gdzie x_0 jest długością o jaką rozciągnie się sprężyna, gdy zawiesimy na niej ciężarek. Amplitudę wyznaczymy znając maksymalną prędkość a k wyznaczymy z okresu drgań. Inny sposób, to wykorzystanie siły wypadkowej działającej na ciężarek w tym położeniu, która osiąga maksymalną wartość i nadaje maksymalne przyspieszenie czyli F_(wyp max)=F_(s max)-F_g.
Zadanie 4.1 Odpowiedź: P,P,P 1. Jeżeli źródło dźwięku oddala się od nieruchomego obserwatora, to obserwator rejestruje dźwięk o częstotliwości mniejszej niż f_0 . 2. Częstotliwość dźwięku jaką rejestruje nieruchomy obserwator przy oddalaniu się źródła dźwięku wyznaczamy z zależności: f_ob=f_0 v_dź/(v_dź+v). Jeżeli ambulans zaczyna hamować, to v maleje, mianownik ułamka też maleje, więc wartość ułamka rośnie. Zatem częstotliwość rejestrowana przez obserwatora zaczyna rosnąć. 3. Jeżeli ambulans przyspiesza, to v rośnie, mianownik ułamka rośnie a cały ułamek maleje. Częstotliwość rejestrowana przez obserwatora zaczyna maleć.
Zadanie 4.2 Odpowiedź: 30,9 m/s W zadaniu należy wykorzystać związek między prędkością fali, częstotliwością i długością fali oraz odpowiednie wyrażenia na częstotliwość fali dźwiękowej rejestrowanej przez nieruchomego obserwatora przy zbliżaniu się i oddalaniu się źródła dźwięku.
Zadanie 5.1 Odpowiedź: P,P,F 1. Zdanie opisuje prawo powszechnego ciążenia. 2. Należy skorzystać z definicji środka masy i dla układu mas wyznaczyć współrzędną położenia punktu S w jednowymiarowym układzie współrzędnych a następnie dokonać przekształceń otrzymanego wyrażenia do szukanej postaci. 3. Odległość r między Ziemią a Księżycem zmienia się w czasie, więc F_g=(GM_K M_Z)/r^2 też zmienia się w czasie.
Zadanie 5.2 Odpowiedź: 3,46∙10^5 km W punkcie P należy umieścić masę próbną m i narysować siły na nią działające. Jeżeli wypadkowa tych sił grawitacji wynosi zero, to siły te równoważą się.
Zadanie 6 Odpowiedź: E_S=2kq/a^2 . W punkcie S należy umieścić ładunek próbny 〖+q〗_0, wyznaczyć trzy wektory natężenia pól elektrycznych a następnie wektorowo je dodać.
Zadanie 7.1 Odpowiedź: F,P,P 1. Prąd płynący przez amperomierz zgodnie z I prawem Kirchhoffa rozdziela się na dwa prądy. 2. Przez te oporniki płynie taki sam prąd a oporniki mają ten sam opór, więc zgodnie z prawem Ohma napięcia na nich są jednakowe. 3. Przez górną gałąź (2R) popłynie prąd o mniejszym natężeniu niż przez dolną (R), ponieważ opór całkowity górnej gałęzi jest większy.
Zadanie 7.2 Odpowiedź C1 Opornik R_3 znajduje się między węzłami X i Y. Między tymi węzłami znajduje się również źródło napięcia (U). Zatem napięcie na tym oporniku w obydwu sytuacjach wynosi U. Moc cieplna zależy od napięcia i oporu według zależności: P=U^2/R . Jeżeli napięcie i opór nie ulegają zmianie, to moc pozostanie taka sama.
Zadanie 7.3 Odpowiedź: I_A2/I_A1 =2/3 W zadaniu należy obliczyć opór zastępczy układu 1 oraz zapisać prawo Ohma dla obydwu przypadków.
Zadanie 8.1 Odpowiedź: |Q_pob |=11,5p_1 V_1 Dla silnika cieplnego zapisujemy zależność: Q_pob=W_uż+Q_odd a pracę użyteczną obliczamy jako pole powierzchni prostokąta ograniczonego wykresami 1-2-3-4.
Zadanie 8.2 Odpowiedź: |〖∆U〗_41 |=3p_1 V_1 Zmianę energii wewnętrznej wyznaczamy z I zasady termodynamiki: 〖∆U〗_41=-Q_41+W_(sił zewn.). Temperatura gazu przy przejściu z punktu 4 do 1 maleje, więc gaz oddaje ciepło w tej przemianie. Gaz jest sprężany, więc siła zewnętrzna wykonuje dodatnią pracę. Ciepło w przemianie izobarycznej wyznaczamy z definicji Q=nC_p ∆T a pracę sił jako pole pod wykresem 4-1. Temperaturę w punktach 1 i 4 wyznaczamy z równania Clapeyrona.
Zadanie 9.1 Odpowiedź:〖 d〗_2=6mm. Na rysunku zaznaczamy odcinki o długości ogniskowych soczewek. Zauważamy podobieństwo (kkk) dwóch trójkątów równoramiennych o podstawach d i wysokościach f. Zapisujemy odpowiednią proporcję.
Zadanie 9.2 Zaznaczamy ogniska soczewki rozpraszającej F_R. Następnie rysujemy dalszy bieg promieni po przejściu przez soczewkę R. Promienie te padną na soczewkę skupiającą. Aby po przejściu przez soczewkę skupiającą biegły równolegle do osi optycznej, to muszą wyjść z ogniska tej soczewki. To oznacza, że lewe ognisko soczewki rozpraszającej jest także lewym ogniskiem soczewki skupiającej.

Zadanie 10.1 Odpowiedź E_B/E_0 =1,34 . Należy zauważyć, że prędkość elektronu jest bardzo duża i do problemu energii elektronu należy zastosować podejście relatywistyczne (E_B=γE_0).
Zadanie 10.2 Odpowiedź: U_AB=1,74∙10^5 V Korzystamy z faktu, że pole elektryczne wykonuje nad ładunkiem pracę, której efektem jest przyspieszenie ładunku, więc 〖W 〗_pola=eU_AB=E_(kin.el). Energię kinetyczną relatywistycznego elektronu wyznaczamy z zależności E_(kin.el.)=E_B-E_0.
Zadanie 11.1 Odpowiedź: T_(1/2)=110 minut. Z wykresu odczytujemy po jakim czasie połowa początkowej liczny jąder izotopu fluoru uległa rozpadowi, czyli N_r=0,5N_0.
Zadanie 11.2 Odpowiedź: (_9^18)F→(_8^18)X+(_1^0)β^+ Szukany izotop to tlen (_8^18)O.
Zadanie 11.3 Odpowiedź: E_(kin.prod.)≈0,63MeV W zadaniu należało zapisać równanie wynikające z zasady zachowania energii, pamiętając, że energia całkowita jądra/cząstki jest sumą energii spoczynkowej i kinetycznej.

dr Barbara Boruc
wykładowca fizyki Collegium Novum

Od roku szkolnego 2024/2025 wprowadzamy możliwość dokupienia do regularnego kursu dodatkowych wykładów online w wymiarze 40 godzin. W wykładach możesz uczestniczyć na żywo raz w tygodniu, bądź odsłuchać je w dowolnym, dogodnym dla Ciebie terminie.